بسم الله الرحمن الرحیم
- کوثر نعمتی بسیار بزرگ است چون خداوند آن را به پیامبر(ص) عطا فرموده است و پیامبر آن را به ما عطا کرده است.
- کوثر نعمتی پایان نپذیر است.
- هر چقدر که بخواهیم برای این نعمت از خدا سپاس گزاری کنیم نمی توانیم و باید آن را با نماز خواندن خلاصه کنیم و قربانی کنیم.
- مثلا: اگر من یک انگشتری را به شما هدیه بدهم با ارزش تر است یا انگشتری که مقام معظم رهبری به شما هدیه بدهد؟
- حال این نعمت به چه کسی هدیه شده؟ پیامبر(ص).
- این موضوع نشان می دهد که پیامبر چه مقام والایی دارند که این نعمت بسیار بزرگ به ایشان عطا شده. (و امامت از نسل ایشان است)
- آیه ی سوم: هر کسی که پیامبر(ص) را با اکراه از خود براند و ایشان را ابتر(ناپایدار ، منقرض شدن) بخواند خود آن شخص ابتر میشود(مانند:آن شخصی که در مسجدالحرام وقتی با مشرکان صحبت می کرد پیامبر را ابتر خواند)
- نسل پیامبر منقرض نمیشود و به پایان نمی رسد.
- ما باید قدر دان این نعمت باشیم و همان طور که اجداد ما به خوبی این نعمت را به ما معرفی کرده اند ما باید به دیگران معرفی کنیم ، چون برای مثال: بعضی ها برای امام حسین(ع) عزاداری می کنند اما وقتی از آن می پرسیم ایشان چه کسی هستند، داستان های نا مربوط می گوید.
- ما باید با استفاده از این نعمت(در مسیر کوثر قرار بگیریم) عاقبت به خیر شویم ولی متاسفانه بعضی ها در شب شهادت حضرت زهرا(س) یا دیگر روزهای شهادت صدای موزیک ماشین خود را زیاد می کنند یا کارهای دیگر می کنند.
نسأل الله منازل الشهدا
متن از نظر گزاره ای و طرح سوال و نتیجه گیری خوب بود ولی گزاره دوم یه کم گیر دارد زیرا که خود نماز از ارزشمند ترین کارهاست ولی کمترین نیست.
دمت گرم