بسم الله الرحمن الرحیم
پنجم جمادی الاول
ولادت با سعادت حضرت زینب (علیهاالسلام)
در روز پنجم جمادی الاول سال پنجم هـ .ق ولادت با
سعادت، عقیله ی بنی هاشم، حضرت زینب کبری (علیهاالسلام)، در مدینه ی منوره واقع
شد. (1) پدر بزرگوارشان امیرمؤمنان علی (علیه السلام) و مادر گرامی شان، سرور و
زینت زنان عالم، حضرت فاطمه زهرا(علیهاالسلام) هستند.
چنین نقل شده که چون در وقت ولادت حضرت زینب
(علیهاالسلام)، رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) به مسافرت رفته
بودند، حضرت فاطمه (علیهاالسلام) این مولود مبارک را به دست امیرمؤمنان (علیه
السلام) دادند تا بر ایشان نامی تعیین کنند. آن حضرت فرمودند: «من در این کار بر
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) سبقت نمی گیرم؛ صبر می کنیم تا رسول خدا
(صلی الله علیه و آله و سلم) از سفر برگردند و نام این نوزاد را تعیین نمایند».
پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) که از سفر بازگشتند، طبق معمول،
ابتدا بر خانه ی فاطمه زهرا (علیهاالسلام) وارد شدند. حضرت علی (علیه السلام) به
رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) عرض کردند: «خداوند دختری به ما عطا کرده
است؛ شما نام او را تعیین فرمایید». آن حضرت فرمودند: «فرزندان فاطمه فرزندان من
هستند و اختیارشان با پروردگار است؛ لذا منتظر وحی و دستوری از جانب او می مانم»
در این هنگام جبرئیل نازل شد و عرض کرد: «خداوند تو را سلام می رساند و می فرماید:
نام «این نوزاد را زینب بگذار؛ زیرا ما در لوح محفوظ این نام را برای او نوشتیم».
رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) آن
مولود را بوسیدند و فرمودند: «به همه ی حاضران و غایبان امت خود توصیه می کنم که
این دختر را محترم بدارند، زیرا به خدیجه ی کبری (علیهاالسلام) شباهت دارد». (2)
در روایتی چنین آمده است که رسول خدا (صلی الله
علیه و آله و سلم) حضرت زینب (علیهاالسلام) را در حالی که در سن کودکی بودند، طلب
کردند و ایشان را بوسیدند و صورت به صورتشان گذارده، فرمودند: جبرئیل به من خبر
داد که این دختر شریک حسین من در مصیبت ها و بلاهاست». (3)
محمد غالب شافعی، یکی از نویسندگان معروف مصر، در
موردشخصیت عقیله ی بنی هاشم چنین می نویسد: «یکی از بزرگ ترین زنان اهل بیت علیهم
السلام از نظر حسب و نسب و از بهترین زنان پاک که دارای روحی بزرگ و مقام تقوا و آیینه
ی تمام نمای مقام رسالت و ولایت بوده، حضرت زینب، دختر علی بن ابی طالب
(علیهاالسلام) می باشد که از سرچشمه ی علم و دانش خاندان نبوت سیراب گشته بود. در
فصاحت و بلاغت، یکی از آیات بزرگ الهی به شمار می رفت و در حلم، کرم، بصیرت و
تدبیر کارها در میان بنی هاشم، بلکه عرب، زبان زد بود و میان جمال و جلال و سیرت و
صورت و اخلاق و فضیلت جمع کرده؛ شب ها در حال عبادت و روزها را روزه می داشت و به
تقوا و پرهیزکاری معروف بود». (4)
ولادت با سعادت حضرت زینب سلام الله علیها:
در مدینه طیبه در سال پنجم یا ششم هجری در این روز واقع شده است. اقوال دیگر در ولادت آن حضرت(۲)عبارت است از ۵ جمادی الاولی سال ۶هجری, ماه رمضان سال ۶ هجری, دهه آخر ربیع الثانی در سال ۵ یا ۶ یا ۷ هجری
پدر بزرگوار آن حضرت امیرالمومنین علیه السلام و مادر گرامی اش حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها است. همسر آن حضرت جناب عبدالله بنجعفر بن ابی طالب علیهم السلام و فرزندان آن حضرت علی, عون, عباس, محمد و ام کلثوم هستندکه عون و محمد در کربلا شهید شدند.
کنیه آن مخدره ام کلثوم, ام عبدالله و ام حسن است,و ولی کنیه های خاص حضرت ام المصائب, ام الرزایا و ام النوائب است.
القاب آن مخدره بسیار است, و از آن جمله: عقیله بنی هاشم, عقیله الطالبیین, صدیقه صغری _ اشاره به مادرش که صدیقه کبری و پدرش که صدیقاکبر است _, عصمت صغری, ولیه الله, الراضیه بالقدر و القضا, صابره البلوی من غیر جزع و لا شکوی, امینه الله, عالمه غیر معلمه, فهمه غیر مفهمه,محبوبه المصطفی صلی الله علیه و آله , ثانیه الزهراء سلام الله علیها, الشریفه.
از نسل علی فرزند حضرت زینب سلام الله علیها که معروف به زینبی است فرزندان زیادی به دنیا آمده اند, که سیوطی رساله زینبیه را درباره آنها تاُلیفکرده است.
ماجرای ولادت حضرت
هنگام ولادت آن حضرت, پیامبر صلی الله علیه و آله در سفر بودند. امیرالمومنین علیه السلام برای نامگذاری این مولود فرمودند:" بر پیامبر صلی اللهعلیه و آله سبقت نمیگیرم ". تا آن که حضرت آمدندو منتظر وحی شدند. جبرئیل نازل شد و عرض کرد: خداوند سلام میرساند و می فرماید: این دختررا زینب نام بگذار, چه این که این نام را در لوح محفوظ نوشته ایم.
پیامبر صلی الله علیه و آله حضرت زینب سلام الله علیها را طلب کرده بوسیدندو فرمودند: وصیت میکنم به حاضرین و غائبین که این دختر را به خاطرمن پاس بدارید که همانا وی به خدیجه کبری سلام الله علیها مانند است. سکینه و وقار آن حضرت را به خدیجه کبری سلام الله علیها و عصمت وحیائش را به فاطمه زهرا سلام الله علیها و فصات و بلاغتش را به علی مرتضی علیه السلام و حلم و بردباریش را به حسن مجتبی علیه السلام وشجاعت و قوت قلبش را به حضرت سیدالشهدا علیه السلام همانند نموده اند.
ابن حجر در اصابه و ابن اثیر در اسدالغابه در حالات آن حضرت نوشته اند: در مجلس یزید لعنت الله علیه حضرت زینب سلام الله علیها کلماتیفرمودند که دلالت بر قوت قلب آن حضرت دارد. آن حضرت در کرم و بصیرت و حلم مشهور خاندان بنی هاشم و عرب بوده, و بین جمال و جلال,سیرت و صورت و اخلاق و فضیلت جمع کرد. شبها در عبادت بود و روزها روزه و او به اهل تقوی معروف بود.
