بسم ا..


  • در این سوره خدا پیام بر(ص) را امر میکند به اینکه به او پناه ببرد.
  • خدا در این سوره صفت «رب فلق» را به عنوان پناهگاه برای در امان ماندن از چهار شر معرفی میکند.
  • تمام مخلوقات خدا بدون پناه بردن به خدا، شر بحساب می آیند.
  • پناه بردن به خدا انسان را از تمام شر ها حفظ میکند.
  • با پناه بردن به خدا شرها ، برای انسان به خیر تبدیل میشوند.
  • پناه بردن باید به شکل عملی نیز باشد یعنی انسان باید به همراه استعاذه ی زبانی باید کار ، زندگی و عمل خود را در پناه خدا یا در راه رضای خدا انجام دهد
  • زمانی که انسان در یک تاریکی مادی/معنوی قرار گیرد تنها نور موجود در آن تاریکی خداست و تنها راه خلاصی از تاریکی پناه بردن به رب فلق است
  • تا وقتی انسان در تاریکی قرار نگیرد و تمام نورهای کاذب برایش خاموش نشود نمیتواند نور اصلی که تنها راه نجات پناه بردن به آن است و هیچ گاه خاموش نمیشود را پیدا کند.
  • یکی از مورادی که اهمیت شرارت های نام برده شده در سوره را نشان میدهد این است که ما متوجه این اتفاقات نمیشویم و زمانی میفهمیم که شر به ما رسیده مثلا : وقتی کسی بدگویی مارا پیش دوستمان میکند برای اینکه حسادت کرده، ما زمانی متوجه میشویم که رابطه ام با رفیقم بهم خورده..پس برای در امان ماندن از این شر باید دائما به خدا و رب فلق پناه ببریم.


«نسال الله منازل الشهداء»