1- خداوند در آیه ی اول به شهر مکه قسم خورده است.
2- شهر مکه دارای سه ویژگی است: پیامبر ، مردم و کعبه دارد.
3- حل شدن پیامبر در شهر مکه.
4- تفکر منحرف مردم شهر مکه باعث حل شدن پیامبر شده است.
5- خداوند در آیه ی سوم به کسانی که کعبه را ساختن [حضرت ابراهیم (ع) و حضرت اسماعیل (ع)] قسم می خورد.
6- پس خدا به کفارین هشدار می دهد که کعبه جای بت نیست ، جای عبادت است.
7- خداوند می گوید که ما انسان را در سختی آفریدیم.
8- و خداوند دارد به کسانی که از طریق ثروت از سختی فرار می کنند هشدار می دهد.
9- و خدا به انسان هشدار می دهد که احساس قدرت نکند.
10- و انسان در اینجا مال زیادی خرج می کند (در کارهای خیر) که بتواند از سختی فرار کند.
11- در آیه ی ششم خدا انسان را به خرج کردن مال در کارهای خیر منسوب می کند.
12- انسان دارد با نابودی مال ها در کارهای خیر از سختی فرار می کند.
13- خدا می گوید که انسان فکر نمی کند که کسی او را نمی بیند که کار خیر انجام نداده.
14- انسان در جهل است چرا؟ چون او فکر می کند کسی او را نمی بیند ولی خدا می بیند.
15- در آیه ی هشتم خدا انسان را به کوری نام می زند.
16- و خدا می گوید که از نعمت خود خوب استفاده نمی کند.
17- خدا می گوید که مگر انسان زبان ندارد؟!
18- خدا می گوید مگر انسان دو لب ندارد؟!
19- و خدا می گوید که ما به انسان دو راه خیر و شر نشان دادیم.
20- یعنی اینکه انسان راه خیر را انتخاب نکرده اما راه شر را انتخاب کرده که از نعمت و فرمان خدا سر پیچی می کند.
سعید کسایی
