بسم اللّه الرحمن الرحیم
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
اللهم عجل لولیک فرج
باید مطمئن بود، باید مطمئن شد...
باید کاری کرد تا خداوند از ما راضی باشد...
باید وارد محفل بندگان خدا شد...
باید عبد شویم...
آن وقت است که شهید می شوی... تا وقتی که عبد خدا نباشی، هیچگاه شهید نخواهی شد... تا وقتی به خداوند مطمئن نباشی و همه امورت را به او واگذار نکرده باشی، شهید نخواهی شد... تا زمانی که با هر خوشی و ناخوشی بهم بریزی عبد نخواهی شد... عبد با هر اتفاقی که برایش می‌افتد، آشفته نمی شود... عبد وقتی که به او پولی برسد از خود بی خود نمی شود و یا زمانی که زندگی اش سخت شود، کفر خدا را نمی گوید که او برای من بد خواسته است... برای او هیچگاه این امتحان سخت نخواهد بود و همیشه رو سفید بیرون می آید... عبد یتیم نواز است و مردم را به یاری مسکین دعوت می‌کند. علاقه خاصی هم به مال ندارد... هر کاری را برای به دست آوردن مال انجام نمی‌دهد... عبد از سرنوشت عاد و ثمود و فرعون عبرت می گیرد و طغیان نمی کند... عبد چارچوبی دارد... عبد بیرون از آن چارچوب حرکت نمی‌کند، عبد برای کارهایش سنگ چینی دارد و مشخص کرده و می داند که چه کاری را باید انجام دهد و چه کاری باعث خروجش از چارچوب می‌شود. عبد، ذی حجر است... کسی که چارچوبی برای خودش داشته باشد، کلام خدا را خوب می فهمد... دیگر وقتی خداوند قسمی نازل کند، لازم نیست که برای ذی حجر توضیح بدهد این قسم چه بود و برای چه حرفی گفته شد... ذی حجر خودش این را خوب می فهمد... ذی حجر مانند کسانی نیست که برای رسیدن به مال و منال هر کاری را انجام می دهند.... مال یتیم بخورد یا که مسکین را اذیت کند؛ او هر کاری که برایش مقدّر باشد را انجام نمی‌دهد چراکه چارچوبی برای خودش دارد... ذی حجر چارچوبش را براساس خداوند بسته است... هر کجا که خداوند راضی است درون چارچوب و خط قرمز او قرار دارد و هر کجا که خداوند غضبناک می شود، بیرون سنگ چین و چارچوب او قرارداد... او هرگز در مسیر ناراحتی خدا قدم بر نمی دارد چراکه به او مطمئن است؛ در روزی که هیچ کس مانند خداوند گناهانکاران را عذاب نمی کند، او هیچگاه وارد جهنم نخواهد شد...
برای شهید شدن باید چارچوب داشت، باید به خدا مطمئن بود...
آن وقت است که خداوند وارد بهشت برّینش می کند...
ذی حجر یا که عبد و شهید فرقی ندارند...
فقط باید حواست را جمع کنی که خداوند در کمینگاه است و تنها کافی است تو از چارچوب عقل خارج شوی...
ذی حجر شدن سخت نیست، کافی است چارچوبی را که خدا برای ما چیده است را تعیین کنی و فقط در آن چارچوب اعمالت را انجام بدهی... حواست باشد که تا دیر نشده حرکت کنی وگرنه به زودی زمین تکه تکه خواهد شد و فرشتگان برای حساب و کتاب به سراغت می آیند و آن وقت است که می گویی ای کاش حرکتی کرده بودم... در آن زمان این کلام هیچ سودی برای تو نخواهد داشت...
شرط شهید شدن، ذی حجر بودن است و شرط ذی حجر بودن، در چارچوب خدا حرکت کردن است...
والسلام
علی طاهری ۱۳۹۹/۱۱/۲۱
نسأل اللّه منازل الذّی حجریّون
پ ن: البته این متن در دهه فجر نوشته شد ولی متاسفانه الان روی وبلاگ قرار گرفت.
سلاممم
فعالیت وبلاگ چرا کم شده؟!؟!؟!؟!