بسم الله الرحمن الرحیم؛ وَالْفَجْرِ ؛ وَلَیَالٍ عَشْرٍ ؛ وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ ؛ وَاللَّیْلِ إِذَا یَسْرِ ؛ هَلْ فِی ذَلِکَ قَسَمٌ لِّذِی حِجْرٍ

۴ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «سوره فجر» ثبت شده است

شرط شهید شدن/../ علی طاهری

بسم اللّه الرحمن الرحیم

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

اللهم عجل لولیک فرج

باید مطمئن بود، باید مطمئن شد...
باید کاری کرد تا خداوند از ما راضی باشد...
باید وارد محفل بندگان خدا شد...
باید عبد شویم...
آن وقت است که شهید می شوی... تا وقتی که عبد خدا نباشی، هیچگاه شهید نخواهی شد... تا وقتی به خداوند مطمئن نباشی و همه امورت را به او واگذار نکرده باشی، شهید نخواهی شد... تا زمانی که با هر خوشی و ناخوشی بهم بریزی عبد نخواهی شد... عبد با هر اتفاقی که برایش می‌افتد، آشفته نمی شود... عبد وقتی که به او پولی برسد از خود بی خود نمی شود و یا زمانی که زندگی اش سخت شود، کفر خدا را نمی گوید که او برای من بد خواسته است... برای او هیچ‌گاه این امتحان سخت نخواهد بود و همیشه رو سفید بیرون می آید... عبد یتیم نواز است و مردم را به یاری مسکین دعوت می‌کند. علاقه خاصی هم به مال ندارد... هر کاری را برای به دست آوردن مال انجام نمی‌دهد... عبد از سرنوشت عاد و ثمود و فرعون عبرت می گیرد و طغیان نمی کند... عبد چارچوبی دارد... عبد بیرون از آن چارچوب حرکت نمی‌کند، عبد برای کارهایش سنگ چینی دارد و مشخص کرده و می داند که چه کاری را باید انجام دهد و چه کاری باعث خروجش از چارچوب می‌شود. عبد، ذی حجر است... کسی که چارچوبی برای خودش داشته باشد، کلام خدا را خوب می فهمد... دیگر وقتی خداوند قسمی نازل کند، لازم نیست که برای ذی حجر  توضیح بدهد این قسم چه بود و برای چه حرفی گفته شد... ذی حجر خودش این را خوب می فهمد... ذی حجر مانند کسانی نیست که برای رسیدن به مال و منال هر کاری را انجام می دهند.... مال یتیم بخورد یا که مسکین را اذیت کند؛ او هر کاری که برایش مقدّر باشد را انجام نمی‌دهد چراکه چارچوبی برای خودش دارد... ذی حجر چارچوبش را براساس خداوند بسته است... هر کجا که خداوند راضی است درون چارچوب و خط قرمز او قرار دارد و هر کجا که خداوند غضبناک می شود، بیرون سنگ چین و چارچوب او قرارداد... او هرگز در مسیر ناراحتی خدا قدم بر نمی دارد چراکه به او مطمئن است؛ در روزی که هیچ کس مانند خداوند گناهانکاران را عذاب نمی کند، او هیچگاه وارد جهنم نخواهد شد...
برای شهید شدن باید چارچوب داشت، باید به خدا مطمئن بود... 
آن وقت است که خداوند وارد بهشت برّینش می کند...
ذی حجر یا که عبد و شهید فرقی ندارند...
فقط باید حواست را جمع کنی که خداوند در کمینگاه است و تنها کافی است تو از چارچوب عقل خارج شوی...
ذی حجر شدن سخت نیست، کافی است چارچوبی را که خدا برای ما چیده است را تعیین کنی و فقط در آن چارچوب اعمالت را انجام بدهی... حواست باشد که تا دیر نشده حرکت کنی وگرنه به زودی زمین تکه تکه خواهد شد و فرشتگان برای حساب و کتاب به سراغت می آیند و آن وقت است که می گویی ای کاش حرکتی کرده بودم... در آن زمان این کلام هیچ سودی برای تو نخواهد داشت...
شرط شهید شدن، ذی حجر بودن است و شرط ذی حجر بودن، در چارچوب خدا حرکت کردن است...
والسلام
علی طاهری ۱۳۹۹/۱۱/۲۱

​​​​​​نسأل اللّه منازل الذّی حجریّون

 

پ ن: البته این متن در دهه فجر نوشته شد ولی متاسفانه الان روی وبلاگ قرار گرفت.

۱ نظر
گجله گمنام

سوره مبارکه فجر/../ علی طاهری

بسم اللّه الرحمن الرحیم
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم اللهم عجل لولیک فرج

تا نفست مطمئن به خدا نباشد، تا با هر اتفاقی چه کوچک و بزرگ درونت به هم بریزد، تا به خدا و رسولش یقین کامل پیدا نکرده ای، هرکاری هم که بکنی به بهشت راه نخواهی یافت.

یَآ أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ (۲۷) ارْجِعِى إِلَى‏ رَبِّکَ رَاضِیَةً مَّرْضِیَّةً (۲۸) فَادْخُلِى فِى عِبَادِى (۲۹) وَادْخُلِى جَنَّتِى‏ (۳۰)
هان اى روح آرام یافته و متین
به سوى پروردگارت بازگرد که تو از او خشنود و او از تو خرسند است.
پس در میان بندگانم درآی
و به بهشت من داخل شو!

والسلام
اللهم عجل لولیک فرج

۰ نظر
گجله گمنام

آیات پانزده تا بیست و شش سوره فجر/../ محمد روزبه

 

آیات پانزده تا بیست و شش سوره فجر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

فَأَمَّا الْإِنْسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَکْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَکْرَمَنِ ﴿۱۵﴾وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَیْهِ رِزْقَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَهَانَنِ ﴿۱۶﴾کَلَّا بَلْ لَا تُکْرِمُونَ الْیَتِیمَ ﴿۱۷﴾وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَى طَعَامِ الْمِسْکِینِ ﴿۱۸﴾وَتَأْکُلُونَ التُّرَاثَ أَکْلًا لَمًّا ﴿۱۹﴾وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا ﴿۲۰﴾
در این آیات به باور های انسان نسبت به دارایی خود و نعمت هایی که خداوند به او داده است اشاره میشود :
اما انسان هنگامى که پروردگارش وى را مى ‏آزماید و عزیزش مى دارد و نعمت فراوان به او مى‏ دهد مى‏ گوید پروردگارم مرا گرامى داشته است (۱۵)و اما چون وى را مى ‏آزماید و روزى‏ اش را بر او تنگ مى‏ گرداند مى‏ گوید پروردگارم مرا خوار کرده است (۱۶)ولى نه بلکه یتیم را نمى ‏نوازید (۱۷)و بر خوراک[دادن] بینوا همدیگر را بر نمى‏ انگیزید (۱۸)و میراث [ضعیفان] را چپاولگرانه مى ‏خورید (۱۹)و مال را دوست دارید دوست داشتنى بسیار (۲۰)
هنگامی که انسان نعمت های بسیار از خداوند دریافت می کند و یا برعکس هنگامی که دچار تنگدستی می شود باید به یاد داشته باشد این ها همه امتحانات خداوند هستند و خداوند نه آنکس که مال و اموال بسیار دارد عزیز داشته ونه آنکس که دچار تنگدستی شده است فراموش کرده است. در ادامه این آیات آمده که انسان چگونه میتواند مال واموال خود را نشانه محبت الهی و عزیز داشتن خود بداند هنگامی که نه از اموال خود به نیازمندی میدهد نه یتیم را به یاد دارد و مال و اموال ضعیفان را با اموال خود میخورد و به آنان اهمیتی نمی دهد و مال و اموال خود را بسیار دوست دارد وآن را نشانه بالاتر بودن خود از دیگران میداند
کَلَّا إِذَا دُکَّتِ الْأَرْضُ دَکًّا دَکًّا ﴿۲۱﴾وَجَاءَ رَبُّکَ وَالْمَلَکُ صَفًّا صَفًّا ﴿۲۲﴾وَجِیءَ یَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ یَوْمَئِذٍ یَتَذَکَّرُ الْإِنْسَانُ وَأَنَّى لَهُ الذِّکْرَى ﴿۲۳﴾یَقُولُ یَا لَیْتَنِی قَدَّمْتُ لِحَیَاتِی ﴿۲۴﴾فَیَوْمَئِذٍ لَا یُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ ﴿۲۵﴾وَلَا یُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ ﴿۲۶﴾
نه چنان است آنگاه که زمین سخت در هم کوبیده شود (۲۱)و [فرمان] پروردگارت و فرشته[ها] صف‏درصف آیند (۲۲)و جهنم را در آن روز [حاضر] آورند آن روز است که انسان پند گیرد و کجا او را جاى پندگرفتن باشد (۲۳)گوید کاش براى زندگانى خود [چیزى] پیش فرستاده بودم (۲۴)پس در آن روز هیچ کس چون عذاب ‏کردن او عذاب نکند (۲۵)و هیچ کس چون دربندکشیدن او دربند نکشد (۲۶)
آیات بیست و یک تا بیست وشش درباره این افراد در آخرت و روز جزاء است و کوبیده شدن زمین و صف کشیدن فرشته ها بر این امر دلالت دارد .
در آیه بیست و دو و بیست و سه گفته میشود که انسان گناه کار هنگامی که جهنم را می بیند از کردار خود پند میگیرد و اشتباهات خود را میفهمد اما دیگر بی فایده است. در آن زمان است که انسان با خود میگوید کاش توشه ای برای آخرت خود جمع میکردم . پس در آن روز است که آن انسان عذابی میکشد که هیچ انسانی آن عذاب را با دشمن خود نکرده است. و آنچنان در بند کشیده میشود که تابحال کسی آنچنان دربند کشیده نشده باشد.
لطفا برای درک بهتر و واضح تر تمامی بخش ها را مطالعه کنید.
برای ظهور آقا امام زمان صلواتی عنایت کنید.

محمد روزبه ۱۳۹۸/۱/۱۲

۰ نظر
گجله گمنام

آیه یک تا چهارده سوره مبارکه فجر/../ محمد روزبه

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

اللهم صلی علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

آیات یک تا چهارده سوره مبارکه فجر
وَالْفَجْرِ ﴿۱﴾وَلَیَالٍ عَشْرٍ ﴿۲﴾وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ ﴿۳﴾وَاللَّیْلِ إِذَا یَسْرِ ﴿۴﴾هَلْ فِی ذَلِکَ قَسَمٌ لِذِی حِجْرٍ ﴿۵﴾

در آیه یک تا چهاراین سوره به چهار مورد سپیده دم ،شب های ده گانه ، زوج و فرد و شب که در گذر است سوگند می خورد ودر ادامه آمده است : آیا در آنچه گفته شد سخن مهمی برای ذی حجر وجود ندارد ؟
در عربی ذی حجر به معنای صاحب سنگ است که میتوان گفت به معنای انسان عاقل وخردمند است و به معنای انسانی است که برای خود سنگ چین و یا حریمی دارد و آن را از تجربه خود و دیگران به دست آورده است.
برای مثال می توان گفت فردی که حادثه ای را ببیند و از آن نتیجه بگیرد که چگونه آن حادثه برای خودش پیش نیاید و سنگی به سنگچین حریم خود اضافه کند ذی حجر است در ادامه این سوره آمده است :
أَلَمْ تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِعَادٍ ﴿۶﴾إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ ﴿۷﴾الَّتِی لَمْ یُخْلَقْ مِثْلُهَا فِی الْبِلَادِ ﴿۸﴾وَثَمُودَ الَّذِینَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ ﴿۹﴾وَفِرْعَوْنَ ذِی الْأَوْتَادِ ﴿۱۰﴾الَّذِینَ طَغَوْا فِی الْبِلَادِ ﴿۱۱﴾فَأَکْثَرُوا فِیهَا الْفَسَادَ ﴿۱۲﴾فَصَبَّ عَلَیْهِمْ رَبُّکَ سَوْطَ عَذَابٍ ﴿۱۳﴾إِنَّ رَبَّکَ لَبِالْمِرْصَادِ ﴿۱۴﴾
در این قسمت سوره برای ذی حجر داستان ها و مثال هایی گفته شده است :
آیا ندانستی که پروردگارت با قوم عاد چه کرد با عمارت ها و ستون ارم که مانندش در شهر ها ساخته نشده است وبا ثمود آنان که در دره ها تخته سنگ هارا میبریدند و با فرعون صاحب میخ ها آنان که در شهر ها سر به طغیان بر می داشتند ( فساد می کردند ) وبسیار فساد و فتنه بر انگیختند لذا خداوند تازیانه عذاب را بر آنان فروریخت مسلماً پروردگار تو سخت در کمین است
در مثال های بالا چند شباهت بین آنها قابل توجه است
۱-همگی قدرت زیادی داشتند مانند قوم ثمود که توانایی برش صخره و سنگ وستفاده به عنوان وسیله از آن را داشتند.
۲-همگی در فساد بودند و به قدرت خود مغرور بودند.
۳-همگی به عذاب الهی دچار شدند و از بین رفتند.
و در آیه چهارده به این اشاره شده که خداوند از تمامی اعمال خبر دارد و به طوری مارا نظارت می کند.

(لطفا بخش های بعدی را دنبال کنید)
برای ظهور آقا امام زمان صلوات

 

۲ نظر
گجله گمنام